ñavidá

Mira tamién: navidá

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ɲa.βiˈða ]
Etimoloxía: Del llatín nativitas.

Sustantivu

femenín singular ñavidá; plural ñavidaes

1. (Cristianismu) Festividá cristiana celebrada'l 25 d'avientu, na que se conmemora la nacencia del so dios.
2. (Cristianismu), (Cronoloxía) Periodu relixosu festivu del cristianismu celebráu al rodiu'l 25 d'avientu (n'Asturies, del 24 d'avientu hasta'l 6 de xineru).
3. (Cronoloxía) Por estensión, avientu, el docenu mes del añu nel calendariu gregorianu.

Otres formes

• navidá → forma encamentada nel DALLA

Sinónimos

• [1-3] nadal

Pallabres rellacionaes

• ñavidiegu; saturnales

Usu

• Como periodu festivu y vacacional de dellos díes, suel usase en plural: ñavidaes.

Traducciones y equivalencies

«ñavidá»: 25 d'avientu

Aragonés: Nadal (an), Navidat (an) Catalán: Nadal (ca) Español: Navidad (es) Francés: Noël (fr) Gallegu: Nadal (gl)

Inglés: Christmas (en) Occitanu: Nadal (oc) Portugués: Natal (pt) Vascu: Eguberri (eu)

«ñavidá»: periodu relixosu cristianu

Aragonés: Nadal (an), Navidat (an) Catalán: Nadal (ca) Español: Navidad (es) Francés: Noël (fr) Gallegu: Nadal (gl)

Inglés: Christmas (en) Occitanu: Nadal (oc) Portugués: Natal (pt) Vascu: Eguberri (eu)

«ñavidá»: avientu, diciembre

Gallegu: Nadal (gl), decembro (gl)

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.