albanés

De Wikcionariu
Mira tamién: albanes, albanès, albanês

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ al.βaˈnes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín y femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Albania.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua indoeuropea falada n'Albania y zones de países cercanos.

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «albanés».

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa, neutru albanés ~ albaneso; plural masculín y femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Albania.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua albanesa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'albanés.

Otres formes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.
  2. (Filoloxía) Albanés, albanu.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación[editar]

  • catalán occidental [ aɫ.βaˈnes ]
  • catalán oriental [ əɫ.βəˈnɛs ]
(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa ; plural masculín albanesos, femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) valencianu Albanés (habitante).

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) valencianu Albanés, llingua albanesa.

Otres formes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albanesos, femenín albaneses

  1. (Xentiliciu) valencianu Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) valencianu Albanés, de la llingua albanesa.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa ; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, albanu.
  2. (Filoloxía) Albanés, albanu.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ al.βaˈnes ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ aɫ.βɐˈnɛs̺ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés , femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes[editar]


Occitanu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ al.βaˈnes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular albanés ensin plural

  1. (Llingüística) Albanés, llingua albanesa.

Axetivu[editar]

singular masculín albanés, femenín albanesa; plural masculín albaneses, femenín albanesas

  1. (Xentiliciu) Albanés, d'Albania.
  2. (Filoloxía) Albanés, de la llingua albanesa.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.