aquel

De Wikcionariu
Mira tamién: aquél

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ aˈkel ]
Etimoloxía: Del llatín eccum (ve equí) + ille (aquel).

Axetivu[editar]

singular masculín aquel~ aquelli, femenín aquella, neutru aquello; plural masculín aquellos, femenín aquelles

  1. Demostrativu que se rellaciona cola tercer persona (él, ella), colo que ta lloñe tanto del que fala como del qu'escucha.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Pronome[editar]

singular masculín aquel~ aquelli, femenín aquella, neutru aquello; plural masculín aquellos, femenín aquelles

  1. Demostrativu que se rellaciona cola tercer persona (él), colo que ta lloñe tanto del que fala como del qu'escucha.

Usu[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín aquel, femenín aquella ; plural masculín aquellos, femenín aquellas

  1. Aquel.

Usu[editar]

  • Úsase tamién como pronome.

Pallabres rellacionaes[editar]


Gallegu[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín aquel, femenín aquela; plural masculín aqueles, femenín aquelas

  1. Aquel.

Usu[editar]

  • Úsase tamién como pronome.

Pallabres rellacionaes[editar]


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɐˈkɛɫ ]

Axetivu[editar]

singular masculín aquel, femenín aqueilha; plural masculín aqueilhes, femenín aqueilhas

  1. Aquel.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Convenção Ortográfica da Língua Mirandesa, Câmara Municipal de Miranda do Douro & Centro de Linguística da Universidade de Lisboa, 1999. Consulta PDF on-line.