austriaco

De Wikcionariu
Mira tamién: austríaco

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ awsˈtɾja.ko ]

(rexistru)

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'austriacu.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ awsˈtɾja.ko ]

Sustantivu[editar]

singular masculín austriaco, femenín austriaca; plural masculín austriacos, femenín austriacas

  1. (Xentiliciu) Austriacu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín austriaco, femenín austriaca; plural masculín austriacos, femenín austriacas

  1. (Xentiliciu) Austriacu, d'Austria.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Abril de 2023. Consulta PDF on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ awsˈtɾja.ko ]

Sustantivu[editar]

singular masculín austriaco, femenín austriaca; plural masculín austriacos, femenín austriacas

  1. (Xentiliciu) Austriacu (habitante).

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín austriaco, femenín austriaca ; plural masculín austriacos, femenín austriacas

  1. (Xentiliciu) Austriacu, d'Austria.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.