boro

De Wikcionariu

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Esperanto[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ro ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

nominativu singular boro; acusativu singular boron; sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Boru.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

Sustantivu[editar]

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Italianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ.ro ]

Sustantivu[editar]

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbɔ.ɾu ]

Sustantivu[editar]

masculín singular boro ensin plural

  1. (Química) Boru.

Referencies[editar]


Ternate[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈbo.ɾo ]

Sustantivu[editar]

  1. (Alimentación), (Zooloxía) Güevu.

Vascu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bo.ɾo ]

Sustantivu[editar]

inanimáu - nominativu boro, definíu singular boroa, ergativu singular boroak sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Boru.

Declinación

Referencies[editar]

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.