cita

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈθi.ta ]

Sustantivu[editar]

femenín singular cita; plural cites

  1. (Sociedá) Aición de marcar un día, una hora y un sitiu determinaos pa vese y falar dos o más persones.
  2. (Llingüística) Pallabra o pallabres, frase o testu que se menta d'otra persona o d'otra obra.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈsi.tə ]; catalán occidental [ ˈsi.ta ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular cita; plural cites

  1. (Sociedá) Cita, quedada, aconceyamientu.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ ˈθi.ta ]; seseante [ ˈsi.ta ]

Sustantivu[editar]

femenín singular cita; plural citas

  1. (Sociedá) Cita, quedada, aconceyamientu.
  2. (Llingüística) Cita, mención.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.