coreanu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.ɾeˈa.nu ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín coreanu, femenín coreana; plural masculín coreanos, femenín coreanes

  1. (Xentiliciu) Habitante de Corea.
  2. (Xentiliciu) Dientru d'un contestu, habitante de Corea del Norte o de Corea del Sur.
  3. coloquial Persona qu'inmigró a la zona minera d'Asturies.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular coreanu ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua aisllada falada en Corea.

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «coreanu».

Axetivu[editar]

singular masculín coreanu, femenín coreana, neutru coreano; plural masculín coreanos, femenín coreanes

  1. (Xentiliciu) Relativo a Corea.
  2. (Xentiliciu) Relativo a Corea del Norte o a Corea del Sur.
  3. (Filoloxía) Relativo a la llingua coreana.
  4. coloquial Relativo al qu'inmigró a la zona minera d'Asturies.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.