cosina

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ koˈsi.na ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma diminutiva de cosa.

Sustantivu[editar]

femenín singular cosina; plural cosines

  1. Cosa ensin importancia.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ kuˈzi.nə ]; catalán occidental [ koˈzi.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín cosina, masculín cosí; plural femenín cosines, masculín cosins

  1. (Parentescu) Prima.

Pallabres rellacionaes


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈzi.no ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

Etimoloxía: Del llatín consobrina.


singular femenín cosina, masculín cosin; plural femenín cosinas, masculín cosins

  1. (Parentescu) Prima.

Sustantivu (2)[editar]

Etimoloxía: Del llatín coquina.


femenín singular cosina; plural cosinas

  1. (Arquiteutura) Cocina (cuartu).