cuñado

De Wikcionariu

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ðo ]
Etimoloxía: Del llatín cognatus.

Sustantivu[editar]

singular masculín cuñado, femenín cuñada; plural masculín cuñados, femenín cuñadas

  1. (Parentescu) Cuñáu (hermanu de la pareya).
  2. (Parentescu) Cuñáu (pareya del hermanu/de la hermana).
  3. (Parentescu) Cuñáu, concuñáu (esposa del cuñáu o de la cuñada).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kuˈɲa.ðo ]
Etimoloxía: Del llatín cognatus.

Sustantivu[editar]

singular masculín cuñado, femenín cuñada; plural masculín cuñados, femenín cuñadas

  1. (Parentescu) Cuñáu (hermanu de la pareya).
  2. (Parentescu) Cuñáu (pareya del hermanu/de la hermana).

Pallabres rellacionaes