ego

De Wikcionariu
Mira tamién: -ego

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈe.ɣo ]
Etimoloxía: Del llatín ego (yo).

Sustantivu[editar]

masculín singular ego ensin plural

  1. (Sicoloxía) Personalidá de la propia persona.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Llatín[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈe.ɡoː ]

Pronome[editar]

  1. Yo, forma nominativa.