española

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ (e)s.paˈɲo.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín española, masculín español; plural femenín y masculín españoles

  1. (Xentiliciu) Habitante d'España.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'español.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ es.paˈɲo.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín española, masculín español; plural femenín españolas, masculín españoles

  1. (Xentiliciu) Española (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'español.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ es.paˈɲɔ.la ]

Sustantivu[editar]

singular femenín española, masculín español; plural femenín españolas, masculín españois

  1. (Xentiliciu) Española (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'español.

Referencies[editar]

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.