franquín
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾaŋˈkiŋ ]
Etimoloxía: De (El) Franco + sufixu -ín.
Sustantivu[editar]
singular masculín franquín, femenín franquina; plural masculín franquinos, femenín franquines
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu d'El Franco.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín franquín, femenín franquina, neutru franquino; plural masculín franquinos, femenín franquines
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu d'El Franco.
Pallabres rellacionaes[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ fɾaŋˈkiŋ ]
Sustantivu[editar]
singular masculín franquín, femenín franquía; plural masculín franquíos, femenín franquías
- (Xentiliciu) gallegu d'Asturies Franquín (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín franquín, femenín franquía; plural masculín franquíos, femenín franquías
- (Xentiliciu) gallegu d'Asturies Franquín, d'El Franco.
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.