gochu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Un gochu.

Pronunciación y silabación: [ ˈɣo.t͡ʃu ]
Etimoloxía: De la voz onomatopéyica goch pa llamar al gochu.

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín gochu, femenín gocha; plural masculín gochos, femenín goches

  1. (Zooloxía), (Ganadería) Cualquier especie del animal domésticu mamíferu omnívoru con uñu fendío, serdes y un focicu adaptáu pa mover la tierra, de nome científicu Sus scrofa domesticus.
  2. (Zooloxía), (Ganadería) L'exemplar machu d'esta especie.
  3. (Alimentación), (Gastronomía) La carne d'esti animal.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular gochu; plural gochos

  1. (Anatomía) coloquial L'embeligru.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín gochu, femenín gocha, neutru gocho; plural masculín gochos, femenín goches

  1. Que nun ta llimpiu, que tien sustancies non prestoses como restos de comida, de folla, de polvu un sitiu.
  2. Que nun ta llimpia, que nun ta llavada una persona.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Antónimos[editar]

Pallabres derivaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • Nomenclátor de los seres vivos en llingua asturiana, Sabencia - Sociedá Asturiana de les Ciencies. Consulta on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.