hebrea

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación[editar]

  • [ eˈβɾe.a ]
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín hebrea, masculín hebréu ; plural femenín hebrees, masculín hebreos

  1. (Xentiliciu) Habitante del antiguu Israel, del Israel bíblicu.
  2. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica'l xudaísmu.

Sinónimos

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'hebréu.

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əˈβɾɛ.ə ]; catalán occidental [ eˈβɾe.a ]

Sustantivu[editar]

singular femenín hebrea, masculín hebreu; plural femenín hebrees, masculín hebreus

  1. (Xentiliciu) Hebrea, israelita, persona del antiguu Israel.
  2. (Mitoloxía y relixón) Hebrea, xudía, persona de relixón xudía.

Sinónimos

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'hebreu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ eˈβɾe.a ]

Sustantivu[editar]

singular femenín hebrea, masculín hebreo; plural femenín hebreas, masculín hebreos

  1. (Mitoloxía y relixón) Hebrea, xudía (persona de relixón xudía).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'hebreo.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɛˈβɾe.a ]

Sustantivu[editar]

singular femenín hebrea, masculín hebreo; plural femenín hebreas, masculín hebreos

  1. (Mitoloxía y relixón) Hebrea, xudía (persona de relixón xudía).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular d'hebreo.