indonesio

De Wikcionariu
Mira tamién: indonésio

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ i(ŋ)n.doˈne.sjo ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra d'indonesiu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.doˈne.sjo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular indonesio ensin plural

  1. (Llingüística) Indonesiu, llingua indonesia.

Axetivu[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu, d'Indonesia.
  2. (Filoloxía) Indonesiu, de la llingua indonesia.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.doˈne.sjo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular indonesio ensin plural

  1. (Llingüística) Indonesiu, llingua indonesia.

Axetivu[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia ; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu, d'Indonesia.
  2. (Filoloxía) Indonesiu, de la llingua indonesia.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.doˈnɛ.sjo ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular indonesio ensin plural

  1. (Llingüística) Indonesiu, llingua indonesia.

Axetivu[editar]

singular masculín indonesio, femenín indonesia; plural masculín indonesios, femenín indonesias

  1. (Xentiliciu) Indonesiu, d'Indonesia.
  2. (Filoloxía) Indonesiu, de la llingua indonesia.

Pallabres rellacionaes