italián

De Wikcionariu
Mira tamién: italian, Italian

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ i.taˈljaŋ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín italián~ italianu, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianes

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Italia.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín italián~ italianu, femenín italiana, neutru italiano; plural masculín italianos, femenín italianes

  1. (Xentiliciu) Relativo a Italia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua italiana.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ i.taˈljan ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín italián, femenín italiana; plural masculín italians, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular italián ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

Axetivu[editar]

singular masculín italián, femenín italiana; plural masculín italians, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

Pallabres rellacionaes