lituà

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɫi.tuˈa ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín lituà, femenín lituana ; plural masculín lituans, femenín lituanes

  1. (Xentiliciu) Lituanu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular lituà ensin plural

  1. (Llingüística) Lituanu, llingua lituana.

Axetivu[editar]

singular masculín lituà, femenín lituana; plural masculín lituans, femenín lituanes

  1. (Xentiliciu) Lituanu, de Lituania.
  2. (Filoloxía) Lituanu, de la llingua lituana.

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.