llave

De Wikcionariu
Mira tamién: llavé

Asturianu[editar]

Llaves (1).
Llaves (2).

Pronunciación y silabación: [ ˈʎa.βe ]

Anagrama: lleva, valle, vella

Sustantivu[editar]

femenín singular llave; plural llaves

  1. Pieza de metal con diferentes muezques que sirve pa pesllar y abrir puertes, caxones, ventanes, etc, al introducila nun mecanismu pa esta finalidá llamáu pesllera.
  2. (Escritura) Signu ortográficu doble representáu por «{» pal comienzu y por «}» pal final, que s'usa p'añader una información o incluyir una aclaración o ampliación dientro de la frase.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «llave».

Forma de verbu[editar]

  1. Primer persona singular del presente de suxuntivu de llavar.
  2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu de llavar.
  3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, de llavar.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: non yeísta [ ˈʎa.βe ]; yeísta [ ˈʝa.βe ]

Sustantivu[editar]

femenín singular llave; plural llaves

  1. Llave.