lloro
Mira tamién: lloró |
Asturianu[editar]
Pronunciación[editar]
- [ ˈʎo.ɾo ]
Forma de verbu[editar]
- Primer persona singular del presente d'indicativu de llorar.
Catalán[editar]
Pronunciación[editar]
- catalán oriental [ ˈʎo.ɾu ]
- catalán occidental [ ˈʎo.ɾo ]
«lloro» catalán oriental (rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular lloro; plural lloros
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.