man

De Wikcionariu

Alemán[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈman ]

(rexistru)

Pronome[editar]

  1. "Se", "ún, una, uno", úsase cuando nun hai un suxetu definíu; equival normalmente a les construcciones impersonales con "se".
    • Man spricht asturisch (Fálase asturianu)
    • Man hat ihm die Uhr gestohlen (Robáron-y el reló)
    • Man fragt sich... (Ún entrúgase...)


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈman ]

Sustantivu[editar]

femenín singular man; plural mans

  1. (Anatomía) Mano.

Referencies[editar]

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaŋ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular man; plural mans

  1. (Anatomía) Mano.

Referencies[editar]


Inglés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmæn ]

(rexistru)
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular man; plural men

  1. Home (opuestu a muyer).
  2. Home (opuestu a neñu).
  3. Home (opuestu a animal).
  4. Home, individuu, persona.

Sinónimos


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈma ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

femenín singular man; plural mans

  1. (Anatomía) Mano.

Referencies[editar]


Papiamentu[editar]

Sustantivu[editar]

  1. (Anatomía) Mano.