martes

De Wikcionariu
Mira tamién: Martes

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ.tes ]
Etimoloxía: Del llatín Martis dies (Día de Marte).

Sustantivu[editar]

masculín invariable martes singular y plural

  1. (Cronoloxía) Segundu día de la selmana. Sigue al llunes y precede al miércoles.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ.tes ]

Sustantivu[editar]

masculín invariable martes singular y plural

  1. (Cronoloxía) Martes.

Variantes dialeutales[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈmaɾ.təs ]; catalán occidental [ ˈmaɾ.tes ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de marta.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ.tes ]

Sustantivu[editar]

masculín invariable martes singular y plural

  1. (Cronoloxía) Martes.

Pallabres rellacionaes[editar]


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ maʁt ]

Forma de sustantivu[editar]

  1. Forma plural de marte.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ.tes ]

Sustantivu[editar]

masculín invariable martes singular y plural

  1. (Cronoloxía) Martes.

Pallabres rellacionaes[editar]