meñique

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

N'encarnáu, el meñique.

Pronunciación y silabación: [ meˈɲi.ke ]

Sustantivu[editar]

masculín singular meñique; plural meñiques

  1. (Anatomía) Deu de la mano, que ye'l más delgáu y finu de toos.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ meˈɲi.ke ]

Sustantivu[editar]

masculín singular meñique; plural meñiques

  1. (Anatomía) Meñique, deu moñín.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.