mi

De Wikcionariu
Mira tamién: , Mi

Asturianu[editar]

Alfabetu griegu

lambda

ni
Μ μ
Griegu clásicu: μῦ
Artículu de wikipedia sobro mi

Pronunciación y silabación: [ ˈmi ]

Sustantivu (1)[editar]

femenín singular mi; plural mis

  1. (Escritura) Docena lletra del alfabetu griegu, equivalente a la eme del llatín, y que se representa por «Μ» (mayúscula) y «μ» (minúscula).

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular mi; plural mis

  1. (Música) Tercer nota de la escala musical.

Traducciones y equivalencies[editar]

Pronome[editar]

Etimoloxía: Del llatín mihi.

  1. Pronome tónicu preposicional pa la primer persona del singular.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.

Catalán[editar]

Sustantivu (1)[editar]

femenín singular mi; plural mis

  1. (Escritura) Mi.

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular mi; plural mis

  1. (Música) Mi.

Pronome[editar]

  1. Mi.


Español[editar]

Sustantivu (1)[editar]

femenín singular mi; plural mis

  1. (Escritura) Mi.

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular mi; plural mis

  1. (Música) Mi.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín mi; plural masculín y femenín mis

  1. Mio.

Sinónimos[editar]

Usu[editar]

  • Úsase namás antepuestu al sustantivu qu'acompaña: Mi casa.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ mi ]

Sustantivu[editar]

masculín invariable mi singular y plural

  1. (Música) Mi.


Gallegu[editar]

Sustantivu[editar]

masculín singular mi; plural mis

  1. (Música) Mi.

Axetivu[editar]

  1. Forma de respeutu pal posesivu mio.


Italianu[editar]

Sustantivu[editar]

masculín invariable mi singular y plural

  1. (Música) Mi.

Pronome[editar]

  1. Me, pronome átonu pa la primer persona singular.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmi ]

Pronome[editar]

  1. Mi.

Rumanu[editar]

Pronome[editar]

  1. Forma apocopada del clíticu îmi.


Serbiu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mîː ]

Pronome[editar]

  1. Nós.

Otres formes[editar]