nepoată

Rumanu

Pronunciación y silabación: [ neˈpo̯a.tə ]
Etimoloxía: Del llatín nepos.

Sustantivu

femenín nepoată, masculín nepot; plural femenín nepoate, masculín nepoți

1. (Parentescu) Sobrina.
2. (Parentescu) Ñeta.

Pallabres rellacionaes

• [1] unchi, mătușă; văr, verișor
• [2] bunic; fiu; strănepot