noble

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈno.βle ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín noble ; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Persona que, por herencia o decisión d'un monarca, tien privilexos con respeuto a otros grupos sociales.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «noble».

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru noble ; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Relativo a la persona que, por herencia o decisión d'un monarca, tien privilexos con respeuto a otros grupos sociales.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈnɔb.bɫə ]; catalán occidental [ ˈnɔ.βɫe ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín noble; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Noble, aristócrata.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín noble; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Noble, aristocráticu.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈno.βle ]

Sustantivu[editar]

singular masculín y femenín noble; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Noble, aristócrata.

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín noble; plural masculín y femenín nobles

  1. (Política) Noble, aristocráticu.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.