nuestru

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈnwes.tɾu ]
Etimoloxía: Del llatín noster.

Axetivu[editar]

singular masculín nuestru, femenín nuestra, neutru nuestro; plural masculín nuestros, femenín nuestres

  1. Posesivu que correspuende a la primer persona plural.

Otres formes[editar]

Llocuciones[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Usu[editar]

  • Pue usase tanto antepuestu como pospuestu al sustantivu, y tamién como atributivu y nucleu: la nuestra casa; la casa nuestra; la casa ye nuestra; la nuestra ye vieya.

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.