sueco

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de suecu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

Axetivu[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈswe.ko ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

Axetivu[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca ; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referecnies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈswɛ.ko ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

Axetivu[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ suˈɛ.ku ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular sueco ensin plural

  1. (Llingüística) Suecu, llingua sueca.

Axetivu[editar]

singular masculín sueco, femenín sueca; plural masculín suecos, femenín suecas

  1. (Xentiliciu) Suecu, de Suecia.
  2. (Filoloxía) Suecu, de la llingua sueca.

Pallabres rellacionaes