vietnamita

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bje(t).naˈmi.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita ; plural masculín y femenín vietnamites

  1. (Xentiliciu) Habitante de Vietnam.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua austroasiática falada en Vietnam.

Traducciones y equivalencies[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín, femenín y neutru vietnamita ; plural masculín y femenín vietnamites

  1. (Xentiliciu) Relativo a Vietnam.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua vietnamita.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]


Aragonés[editar]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, vietnamina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Vietnamita (llingua).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, de Vietnam.
  2. (Filoloxía) Vietnamita, de la llingua vietnamita.

Pallabres rellacionaes


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ bi.əd.nəˈmi.tə ], [ vi.əd.nəˈmi.tə ]; catalán occidental [ bi.ed.naˈmi.ta ], [ vi.ed.naˈmi.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamites

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, vietnamina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Vietnamita (llingua).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamites

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, de Vietnam.
  2. (Filoloxía) Vietnamita, de la llingua vietnamita.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ bjet.naˈmi.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, vietnamina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Vietnamita (llingua).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, de Vietnam.
  2. (Filoloxía) Vietnamita, de la llingua vietnamita.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ bjɛt.naˈmi.ta ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, vietnamina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Vietnamita (llingua).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, de Vietnam.
  2. (Filoloxía) Vietnamita, de la llingua vietnamita.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ vi.ɛt.nɐˈmi.tɐ ]; portugués brasilanu [ vi.ɛt͡ʃ.nɐ̃ˈmi.tɐ ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, vietnamina (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular vietnamita ensin plural

  1. (Llingüística) Vietnamita (llingua).

Sinónimos

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín vietnamita; plural masculín y femenín vietnamitas

  1. (Xentiliciu) Vietnamita, vietnamín, de Vietnam.
  2. (Filoloxía) Vietnamita, de la llingua vietnamita.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes