volar

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ boˈlaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Treslladase pel aire un animal como un páxaru o un inseutu moviendo les ales.
  2. Movese pel aire, falando d'un vehículu aereu.
  3. Usar un vehículu de tresporte aereu pa viaxar.
  4. Treslladase con muncha priesa.
  5. Movese circular o espiralmente sobre sí mesmu, sobre un puntu o una exa.

Sinónimos[editar]

Conxugación[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ boˈlaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Volar, esnalar (un animal).


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ buˈɫa ], [ vuˈɫa ]; catalán occidental [ boˈɫa ], [ voˈɫa ]

Verbu[editar]

  1. Volar, esnalar (un animal).


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ boˈlaɾ ]

Verbu[editar]

  1. Volar, esnalar (un animal).
  2. Volar, esnalar (movesa apriesa).


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ buˈla ]

(rexistru)

Verbu[editar]

  1. Volar, esnalar (un animal).