filla

De Wikcionariu

Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfi.ʎa ]
Etimoloxía: Del llatín filia.

Sustantivu[editar]

singular femenín filla, masculín fillo; plural femenín fillas, masculín fillos

  1. (Parentescu) Fía.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈfi.ʎə ], catalán occidental [ ˈfi.ʎa ]
Etimoloxía: Del llatín filius.

Sustantivu[editar]

singular femenín filla, masculín fill; plural femenín filles, masculín fills

  1. (Parentescu) Fía.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈfi.ʎa ]
Etimoloxía: Del llatín filia.

Sustantivu[editar]

singular femenín filla, masculín fillo; plural femenín fillas, masculín fillos

  1. (Parentescu) Fía.

Pallabres rellacionaes