mandarín
Mira tamién: mandarin, Mandarin |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ma(ŋ)n.daˈɾiŋ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mandarín ensin plural
- (Llingüística) Variedá pequinesa de la llingua china, que ye l'estándar oficial de China, Taiwán y Singapur.
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies[editar]
«mandarín»: chinu mandarín
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ man.daˈɾin ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mandarín ensin plural
- (Llingüística) Mandarín, chinu mandarín (llingua).
Pallabres rellacionaes
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ man.daˈɾin ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mandarín ensin plural
- (Llingüística) Mandarín, chinu mandarín (llingua).
Pallabres rellacionaes
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ man.daˈɾiŋ ]
Sustantivu[editar]
masculín singular mandarín ensin plural
- (Llingüística) Mandarín, chinu mandarín (llingua).
Pallabres rellacionaes
Categoríes:
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos masculinos ensin plural asturianos
- Llingüística (asturianu)
- Asturianu-Aragonés
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Mirandés
- Asturianu-Occitanu
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Aragonés-Asturianu
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos masculinos ensin plural aragoneses
- Llingüística (aragonés)
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Llingüística (gallegu)