perra

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Una perra pastor alemán con cachorros.

Pronunciación y silabación: [ ˈpe.ra ]

Sustantivu[editar]

singular femenín perra, masculín perru ; plural femenín perres, masculín perros

  1. (Zooloxía) Perru fema.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈpe.ra ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín perra, masculín perro; plural femenín perras, masculín perros

  1. (Zooloxía) Perra, perru fema.

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.