Saltar al conteníu

bearnés

De Wikcionariu
Mira tamién: bearnes, bearnès, bearnês

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.aɾˈnes ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín y femenín bearneses

  1. (Xentiliciu) Habitante de la rexón histórica francesa de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular bearnés ensin plural

  1. (Llingüística) Variedá del occitanu de la rexón histórica francesa de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «bearnés».

Axetivu

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa, neutru bearnés ~ bearneso; plural masculín y femenín bearneses

  1. (Xentiliciu) Relativo a la rexón histórica francesa de Bearne.
  2. (Filoloxía) Relativo a la variedá de la llingua occitana de la rexón histórica francesa de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de bearnés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.aɾˈnes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular bearnés ensin plural

  1. (Llingüística) Bearnés, variedá occitana de Bearne.

Axetivu

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa ; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés, de Bearne.
  2. (Filoloxía) Bearnés, de la variedá occitana de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.aɾˈnes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular bearnés ensin plural

  1. (Llingüística) Bearnés, variedá occitana de Bearne.

Axetivu

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés, de Bearne.
  2. (Filoloxía) Bearnés, de la variedá occitana de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ be.aɾˈnes ]

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular bearnés ensin plural

  1. (Llingüística) Bearnés, variedá occitana de Bearne.

Axetivu

[editar]

singular masculín bearnés, femenín bearnesa; plural masculín bearneses, femenín bearnesas

  1. (Xentiliciu) Bearnés, de Bearne.
  2. (Filoloxía) Bearnés, de la variedá occitana de Bearne.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.