blimeín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Vista de Blimea.

Pronunciación y silabación: [ bli.meˈiŋ ]
Etimoloxía: De Blimea + sufixu -ín.

Sustantivu[editar]

singular masculín blimeín, femenín blimeína; plural masculín blimeínos, femenín blimeínes

  1. (Xentiliciu) Habitante de la población de Blimea, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín blimeín, femenín blimeína, neutru blimeíno; plural masculín blimeínos, femenín blimeínes

  1. (Xentiliciu) Relativo a la población de Blimea, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.