canil
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ kaˈnil ]
Sustantivu[editar]
masculín singular canil; plural caniles
- (Anatomía) Diente que ta asitiáu a cada llau de la filera d'incisivos, en númberu total de cuatro, y que sirven pa romper y estrozar cuerpos duros y a esgarrar la carne.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.