courianu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ kowˈɾja.nu ]
Etimoloxía: De Courias + -anu.

Sustantivu

singular masculín courianu, femenín couriana; plural masculín courianos, femenín courianes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Courias, nel conceyu de Pravia.

Pallabres rellacionaes

• pravianu; llourizu/llourosín

Axetivu

singular masculín courianu, femenín couriana, neutru couriano; plural masculín courianos, femenín courianes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Courias, nel conceyu de Pravia.

Pallabres rellacionaes

• pravianu; llourizu/llourosín

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.