estrémègne

De Wikcionariu
Mira tamién: Estrémègne

Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɛs.tʁe.mɛɲ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular estrémègne ensin plural

  1. (Llingüística) Estremeñu (variante ástur).

Axetivu[editar]

singular masculín y femenín estrémègne; plural masculín y femenín estrémègnes

  1. (Xentiliciu) Estremeñu, de la Estremadura española.
  2. (Filoloxía) Estremeñu, de la variante ástur estremeña.

Pallabres rellacionaes