Saltar al conteníu

hiatus

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈja.tus ]

Sustantivu

[editar]

masculín invariable hiatus singular y plural

  1. (Llingüística) Hiatu.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈja.tys ] (con "hache aspirada": le hiatus)
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

masculín invariable hiatus singular y plural

  1. (Llingüística) Hiatu.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
  • Le Trésor de la langue française informatisé (1971-1994). Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. Consulta on-line.


Inglés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ haɪˈeɪtəs ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular hiatus; plural hiatuses ~ hiatus

  1. (Llingüística) Hiatu.

Términos rellacionaos[editar]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'hiatus.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈja.tys ]

Sustantivu

[editar]

masculín invariable hiatus singular y plural

  1. (Llingüística) Hiatu.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]