jòc

Mira tamién: joc

Occitanu

Pronunciación y silabación: [ ˈʒɔk ], [ ˈd͡ʒɔk ]

«jòc»

(rexistru)

Etimoloxía: Del llatín iocus.

Sustantivu

masculín singular jòc; plural jòcs

1. Xuegu (entretenimientu).

Pallabres rellacionaes

• jogar