llourosín

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʎow.ɾoˈsiŋ ]
Etimoloxía: De Llouru + -ín.

Sustantivu[editar]

singular masculín llourosín, femenín llourosina; plural masculín llourosinos, femenín llourosines términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín llourosín, femenín llourosina, neutru llourosino; plural masculín llourosinos, femenín llourosines términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.