llourosín
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ʎow.ɾoˈsiŋ ]
Etimoloxía: De Llouru + -ín.
Sustantivu[editar]
singular masculín llourosín, femenín llourosina; plural masculín llourosinos, femenín llourosines → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín llourosín, femenín llourosina, neutru llourosino; plural masculín llourosinos, femenín llourosines → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.