marrana
Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ maˈra.na ]
Forma de sustantivu[editar]
singular femenín marrana, masculín marranu ; plural femenín marranes, masculín marranos
Sinónimos[editar]

- Ver na entrada de gochu.
Pallabres rellacionaes[editar]

- Ver na entrada de gochu.
Traducciones[editar]
«marrana»: Sus scrofa domesticus fema → ver traducciones na entrada gocha
|
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- Nomenclátor de los seres vivos en llingua asturiana, Sabencia - Sociedá Asturiana de les Ciencies. Consulta on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ maˈra.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín marrana, masculín marrano; plural femenín marranas, masculín marranos
- (Zooloxía), (Ganadería) Gocha, gochu fema.
Sinónimos[editar]

Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.