montañés

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ mo(ŋ)n.taˈɲes ]
Etimoloxía: De (La) Montaña + sufixu -és.

Sustantivu

singular masculín montañés, femenín montañesa; plural masculín y femenín montañeses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Montaña, nel conceyu de Valdés.

Pallabres rellacionaes

• valdesanu; barcianu, cadavedanu, carcedanu, castañoleru, ḷḷuarqués/ḷḷuarquín

Axetivu

singular masculín montañés, femenín montañesa, neutru montañés ~ montañeso; plural masculín y femenín montañeses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Montaña, nel conceyu de Valdés.

Pallabres rellacionaes

• valdesanu; barcianu, cadavedanu, carcedanu, castañoleru, ḷḷuarqués/ḷḷuarquín

Forma d’axetivu

1. Forma neutra de montañés.

Otres formes

• montañeso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.