montenegrina

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mo(ŋ)n.te.neˈɣɾi.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín montenegrina, masculín montenegrín ; plural femenín montenegrines, masculín montenegrinos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Montenegru.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrín.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ mon.te.neˈɣɾi.na ]

Sustantivu[editar]

singular masculín montenegrina, femenín montenegrín; plural masculín montenegrins, femenín montenegríns

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrín.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ mun.tə.nəˈɣɾi.nə ]; catalán occidental [ mon.te.neˈɣɾi.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín montenegrina, masculín montenegrí; plural femenín montenegrines, masculín montenegrins

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrí.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ mon.te.neˈɣɾi.na ]

Sustantivu[editar]

singular masculín montenegrina, femenín montenegrino; plural masculín montenegrinas, femenín montenegrinos

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrino.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mon.te.neˈɣɾi.na ]

Sustantivu[editar]

singular masculín montenegrina, femenín montenegrino; plural masculín montenegrinas, femenín montenegrinos

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrino.


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ mun.te.neˈɣɾi.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín montenegrina, femenín montenegrin; plural masculín montenegrinas, femenín montenegrins

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrin.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ mõ.tɨ.neˈɣɾi.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular masculín montenegrina, femenín montenegrino; plural masculín montenegrinas, femenín montenegrinos

  1. (Xentiliciu) Montenegrina (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de montenegrino.