Saltar al conteníu

napolitán

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ na.po.liˈtaŋ ]
(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

singular masculín napolitán~ napolitanu, femenín napolitana; plural masculín napolitanos, femenín napolitanes

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá italiana de Nápoles.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]
Zones au se fala napolitán.

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular napolitán ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua románica que se fala nel sur d'Italia.

Otres formes[editar]

Abreviatura o sigla[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín napolitán~ napolitán, femenín napolitana, neutru napolitano; plural masculín napolitanos, femenín napolitanes

  1. (Xentiliciu) Relativo a la ciudá italiana de Nápoles.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua napolitana.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Ver tamién

[editar]