Saltar al conteníu

occitanos

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ o(k).θiˈta.nos ]
(rexistru)

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'occitanu.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural d'occitanu.


Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ok.θiˈta.nos ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'occitano.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural d'occitano.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • non seseante [ ok.θiˈta.nos ]; seseante [ ok.siˈta.nos ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'occitano.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural d'occitano.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɔk.θiˈta.nos ]; seseante [ ɔk.siˈta.nos ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'occitano.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural d'occitano.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ɔk.siˈtɐ.nuʃ ]

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma plural d'occitano.

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma masculina plural d'occitano.