tuvaluana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu.βaˈlwa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tuvaluana, masculín tuvaluanu ; plural femenín tuvaluanes, masculín tuvaluanos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Tuvalu.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tuvaluanu.


Aragonés[editar]

Sustantivu[editar]

singular femenín tuvaluana, masculín tuvaluano; plural femenín tuvaluanas, masculín tuvaluanos

  1. (Xentiliciu) Tuvaluana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tuvaluanu.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu.βa.luˈana ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tuvaluana, masculín tuvaluano; plural femenín tuvaluanas, masculín tuvaluanos

  1. (Xentiliciu) Tuvaluana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tuvaluanu.


Occitanu[editar]

Sustantivu[editar]

singular femenín tuvaluana, masculín tuvaluano; plural femenín tuvaluanas, masculín tuvaluanos

  1. (Xentiliciu) Tuvaluana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tuvaluan.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ tu.va.luˈɐnɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín tuvaluana, masculín tuvaluano; plural femenín tuvaluanas, masculín tuvaluanos

  1. (Xentiliciu) Tuvaluana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de tuvaluanu.