cántabru

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈka(ŋ)n.ta.βɾu ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín cántabru, femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabres

  1. (Xentiliciu) Habitante de Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Persona que pertenez al antiguu pueblu prerromanu qu'habitó l'actual Cantabria, l'oriente d'Asturies, noroeste de Lleón, norte de Castiella (Palencia y Burgos) y l'occidente de Vizcaya.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular cántabru ensin plural

  1. (Llingüística) Variedá llingüística rellacionada col asturlleonés falada en zones de Cantabria y en Peñamellera y Ribadeva.

Traducciones y equivalencies[editar]

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «cántabru».

Axetivu[editar]

singular masculín cántabru, femenín cántabra, neutru cántabro; plural masculín cántabros, femenín cántabres

  1. (Xentiliciu) Relativo a Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Relativo a la Cantabria prerromana y a la xente que nella habitó.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.