canis
Llatín[editar]
Pronunciación[editar]
- llatín clásicu [ ˈka.nis ] (cănis)
Sustantivu[editar]
masculín - nominativu canis, xenitivu canis
Forma de sustantivu[editar]
- Forma xenitiva singular de canis.
Referencies[editar]
- Diccionario Etimológico Latino-Español; Santiago Segura Munguía, Ediciones Generales Anaya, 1985, 1ª edición ISBN: 84-7525-306-7.