chileno

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de chilenu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

Pallabres rellacionaes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena ; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]

Sustantivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

Pallabres rellacionaes


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʃiˈle.nu ]

Sustantivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu (habitante).

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín chileno, femenín chilena; plural masculín chilenos, femenín chilenas

  1. (Xentiliciu) Chilenu, de Chile.

Pallabres rellacionaes