cingalés

De Wikcionariu
Mira tamién: cingalês

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ θiŋ.ɣaˈles ]

Axetivu[editar]

singular masculín cingalés, femenín cingalesa, neutru cingalés ~ cingaleso; plural masculín y femenín cingaleses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Ceilán, a Sri Lanka.

Sinónimos

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma neutra de cingalés.

Otres formes


Español[editar]

Pronunciación y silabación: non seseante [ θiŋ.gaˈles ]; seseante [ siŋ.gaˈles ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular cingalés ensin plural

  1. (Llingüística) Ceilandés, llingua ceilandesa.

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín cingalés, femenín cingalesa; plural masculín cingaleses, femenín cingalesas

  1. (Xentiliciu) desusao Ceilandés (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Axetivu[editar]

singular masculín cingalés, femenín cingalesa ; plural masculín cingaleses, femenín cingalesas

  1. (Filoloxía) Ceilandés, de la llingua ceilandesa.
  2. (Xentiliciu) desusao Cingalés, ceilandés, de Ceilán, de Sri Lanka.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ θiŋ.gaˈles ]; seseante [ siŋ.gaˈles ]

Sustantivu (1)[editar]

singular masculín cingalés, femenín cingalesa; plural masculín cingaleses, femenín cingalesas

  1. (Xentiliciu) Ceilandés (habitante).

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Sustantivu (2)[editar]

masculín singular cingalés ensin plural

  1. (Llingüística) Ceilandés, llingua ceilandesa.

Axetivu[editar]

singular masculín cingalés, femenín cingalesa; plural masculín cingaleses, femenín cingalesas

  1. (Xentiliciu) Cingalés, ceilandés, de Ceilán, de Sri Lanka.
  2. (Filoloxía) Ceilandés, de la llingua ceilandesa.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes